گروهی که پیامبر را نمی بینند! 

اگر کسی همه عمرش را عبادت کند و همه امورش را اصلاح کند و هیچ دلیلی برای رفتن به جهنم نداشته باشد... اما پدر و مادرش از او راضی نباشند؛ میان جهنم و بهشت، سرگردان می‌ماند.

امر به معروف و نهی از منکر، چند شیوه دارد:

اول، از درون بپذیری که از کار ناپسند کسی ناخشنودی.

دوم، سعی کنی او را آگاه کنی؛ چون بسیاری از مردم، یا نمی‌دانند گناه می‌کنند یا اندازه و مجازاتش را نشنیده‌اند.

سوم، اگر دیدی حرفت را نمی‌پذیرد، تنهایش بگذاری تا در تنهایی، پشیمان شود.

چهارم، با شیوه‌های گوناگون زبانی، او را پشیمان کنی.

پنجم، وسایل و زمینه‌های مناسب را از او دور کنی تا نتواند گناه کند.

ششم، ممکن است با دانستن همه نکته‌ها، از سر لجبازی با خدا و آسیب رساندن به آداب دینی، با تو گلاویز شود... چاره‌ای جز تنبه او نداری.

هفتم، اگر وجود گناهکاری چنان شهر و اطرافیانش را فاسد کند که راهی جز اعدام او نماند؛ می‌توانی با اجازه از امام معصوم، اقدام کنی.